قانون تو تنهایی من است

و تنهایی من قانون عشق

عشق ارمغان دلدادگیست

 و این سرنوشت سادگیست

چه قانون عجیبی

چه ارمغان نجیبی

 و چه سرنوشت تلخ و غریبی!

که هر بار ستاره های زندگیت

 را با دستهای خود

 راهی آسمان پر ستاره کنی

و خود در تنهایی و سکوت

 با چشمهای خیس از غرور

 پیوند ستاره ها را به نظاره نشینی

و خاموش و بی صدا به شادی

ستاره های از تو گشته جدا دل خوش کنی

و باز هم تو بمانی و تنهایی و دوری…