هنر ما را به گونه اي رويايي از درد هستي رها مي سازد.

وقتي سنگي را از زمين برمي داري، مردم زير صخره هاي انتزاعي بزرگ آسمان نامفهوم آبي مثل سوسك درهم مي لولند.

كودكان موجودات ادبي هستند،

 چون همان گونه كه احساس مي كنند،

 سخن مي گويند و نبايد مثل كسي احساس كنند

 كه مثل كس ديگري احساس مي كند