من زهم بگشوده ام چشم ترم

بس تماشايي است كوي دلبرم

ميزند اينجا دل من بال وپر

ميشوم اينجا زخود هم بي خبر

شهپرجبريل اينجا گشته فرش

بر تماشا آمده عيسي زعرش

در حريمش بسكه دل روي دل است

زائرين راه رفتن مشكل است

يك نگاهش دردعالم را دواست

بارگاه قدس او دارلشفاست

من گدايم اي امير ارض طوس

من سيه رويم تويي شمس الشموس

جذبه ي عشقت مرا ديوانه كرد

بر سر زلفت دل من خانه كرد

اي بلنداي حريمت بام عشق

خود تويي ساقي ضريحت جام عشق

بر سر كويت مرا پابست كن

از مي عشقت مرا سر مست كن

زاشك خود غسل زيارت كرده ام

روي بر درگاه تو آورده ام

اي حريمت جنت الماواي من

گرمرا ازدربراني واي من

اي سراپا ناز كمتر ناز كن

اين منم در ميزنم در بازكن

طعنه زد رخسار تو بر آفتاب

آفتاب فاطمه برمن بتاب

از شميمت جان به صحرا ميدهي

توسراپا بوي زهرا ميدهي

فارغم از مسجد و دير وكنشت

ميوزد از كوي تو بوي بهشت

اي طبيب عشق بيمار توام

تو گلي من كمتراز خارتوام

گرچه من آواره هستم كوبه كو

گرچه پيش تو ندارم آبرو

ليك ميدانم پناهم ميدهي

درميان خانه راهم ميدهي

يابن الزهرا من ندارم جز تو كس

لحظه ي آخر به فريادم برس

درهمه عالم چه غم دارم رضا

تاترا دارم چه كم دارم رضا